In het boek Theosofie (1904) gaf Rudolf Steiner de eerste volledige beschrijving van het mens- en wereldbeeld van de antroposofie. Steiner beschrijft de mens hier als een wezen dat op drie verschillende manieren in contact staat met de wereld: via zijn lichaam, zijn ziel en zijn geest.

Hij geeft een verantwoording van de reïncarnatie- en karmagedachte, en schetst vervolgens in een weids panorama de bovenzinnelijke wereld en het leven na de dood. Ten slotte wordt een weg tot innerlijke ontwikkeling beschreven die voor ieder mens in deze tijd begaanbaar is.

Theosofie heeft het karakter van een werkboek. De ervaringen waarop het is gestoeld zijn zowel aan het gewone leven als aan het helderziende onderzoek ontleend. Ze worden met wetenschappelijke precisie doordacht en geformuleerd. Wie zich actief in Theosofie verdiept, wordt een ander mens.

Roel Munniks schreef bij deze uitgave een stimulerend nawoord.