In Steiners evangelievoordrachten gaat het niet om een systematische behandeling en uitleg van de vier evangeliën, maar om een belichting van hun esoterische achtergrond.

In de voordrachten over het evangelie naar Mattheüs staat de afstamming van Jezus centraal. Deze wordt door Mattheüs anders weergegeven dan door Lucas. Steiner meent dat in deze evangeliën twee verschillende kinderen Jezus worden beschreven, die later ‘versmelten’. Hij brengt het Mattheüskind in verband met de individualiteit van Zarathoestra, de oude Perzische ingewijde.

Uitvoerig wordt ook de geschiedenis van het joodse volk beschreven, met name de wijze waarop in kringen van de Essenen de geboorte van de Messias werd voorbereid.