De voordrachten in Karmaonderzoek 1 en de daaropvolgende delen stammen uit de laatste fase van Steiners leven. Ze vormen tevens een hoogtepunt in zijn werk. Nooit eerder had Steiner zo uitvoerig en vooral zo concreet over reïncarnatie en karma gesproken.

Na een diepgaande inleiding over karma en vrijheid en over wetmatigheden bij de vorming van het karma, wordt een nieuwe weg ingeslagen. Aan de hand van bekende en minder bekende figuren uit de geschiedenis wordt getoond hoe gevarieerd het karma in individuele levens verschijnt.

In dit deel gaat Steiner bijvoorbeeld in op de karmische achtergronden van persoonlijkheden als Nietzsche, Schubert en Byron. Zoals bij Steiner verwacht kan worden, is zijn toon daarbij nergens sensationeel, maar door en door respectvol. Bijzonder is ook de openheid waarmee hij over de methodiek van het karmisch onderzoek spreekt.

Het nawoord van Hans Peter van Manen schetst de achtergrond van deze voordrachten en belicht de hoofdlijnen van Steiners visie op reïncarnatie en karma.