Steiner beschrijft in deze voordrachten de ontwikkeling van de laatste mysterieculturen en hun overgang naar de nieuwe tijd. De nadruk ligt op de Griekse mysteriën van Ephese, Eleusis en Samothrace en op de mysteriën van Hibernia (Ierland).

De schildering van de Hibernische inwijdingsweg is zeer uitvoerig en ook uniek: omdat deze mysteriën tot een schriftloze cultuur behoorden, is er langs historische weg niets van overgeleverd. Het onderliggende thema van Steiners beschouwingen is de verbondenheid van mens en natuur, en hoe deze bewust ontwikkeld kan worden.

Verschillende wegen worden geschetst: leven met de stroom van de tijd (dag en jaar), verdieping in de levende natuur (dieren en planten) en inleving in de zintuigen van de natuur (kristallen en mineralen).