Toen ik prof. Lievegoed, de grote baas van de Vrije Hogeschool, waar ik toen werkte, over onze plannen voor de Rudolf Steiner Vertalingen vertelde, keek hij zuinig. Heel zuinig.

Ik vroeg hem: “Waarom kijk je zo zuur? Vind je het niet een mooi plan?”, waarop hij antwoordde:

“Ja, ja, Michiel, zeker mooi, maar het moet allemaal nog gedaan (bij dat woord schudde hij aan mijn arm) worden.” En hij voegde toe:

“Weet je, als nu eens iemand zich dertig jaar lang voor zoiets zou inzetten, dan heb je pas wat.” Nou, dat heb ik geweten …

Lees ook mijn terugblik op de geschiedenis van de Rudolf Steiner Vertalingen in Leve onze lezers! Zij geven ons zin in ons werk.