Leeft u in angst dat iemand in uw omgeving door het virus getroffen wordt? Zijn sommigen van u misschien zelfs al besmet? Ongetwijfeld wordt u geconfronteerd met vele onzekerheden en angsten. In elk geval heeft u met de praktische gevolgen van de crisis te maken, onder meer door de drastische beperking van alle sociale contacten.
Wij hadden zeer gehoopt om het mooie programma voor 22 maart samen met u te kunnen meemaken, met als bijzonder moment het aanbieden van het eerste exemplaar van de nieuwe editie van Rudolf Steiners Weekspreuken aan de vertaler Roel Munniks. Zijn vertaling was eerder al verschenen in blauw gebonden oblong- formaat, maar deze nieuwe editie is heel anders. Weliswaar is het ook een klein boekje, maar dan in staand formaat, gesierd met motieven die associaties met de cirkelgang van de weken door het jaar oproepen. Maar wat hebben die weekspreuken ons nog te zeggen in deze wereldwijde crisis?
Ik heb met die gedachte deze week de negenenveertigste spreuk in gedachten met me meegedragen. Dat vond ik niet gemakkelijk te midden van de corona-epidemie: gedachtehelderheid, hoopvolle innerlijke stralen? Ik voelde de behoefte om dat allemaal helemaal om te draaien en ik maakte, als oefening, een ander soort tegenspreuk, uitgaande van de angsten en de zorgen die ik om mij heen overal zie:
Kwetsbaarheid van het zijn voel ik,
zegt mijn gedachteloosheid
de eigen geestelijke groei vergetend;
de wereld, enkel duister,
geeft mij geen enkel sprankje hoop
onzeker blijf ik dwalen.
Maar zo is het niet als wij ons verheffen naar het niveau van de geest. Dan geldt wel degelijk de 49ste spreuk zoals Roel Munniks die vertaald heeft:
Ik voel de kracht van het wereld-zijn –zo spreekt gedachte-helderheid,indachtig eigen geestelijk groeienin donkere wereldnachten,en richt naar de nabije wereld-daghoopvolle innerlijke stralen.
En wie met deze spreuken door de jaren heen leeft, kent de kracht die ervan uitgaat en ons week na week bemoedigt bij de gang door het jaar. Moge deze kracht u sterken in deze crisistijd.
